12
instytut adama mickiewicza
Najliczniej byliśmy obecni na Fringe Festival. Centrum polskiego ży-
cia w czasie jego trwania stanowiła niezwykła przestrzeń Summer-
hall – dawnej szkoły weterynarii zamienionej w centrum kultury. Tu
odbywały się spektakle teatru ZAR, komuna//warszawa czy Teatru
Usta Usta Republika; tu święcił triumfy Teatr Pieśń Kozła, o którego
widowisku „Pieśni Leara” napisano w „The Herald Tribune”, że „gdy-
by ta recenzja była jak pieśń, to byłby to hymn wdzięczności”.
W klubie festiwalu, przez cztery wieczory czarował Raphael Rogiń-
ski, prezentując ze swym zespołem mieszaninę muzyki chasydzkiej
i surf rocka oraz bluesowe songi przetykane transowymi rytmami
amerykańskich Indian.
Dzieci mogły obejrzeć wSummerhall polskie filmy animowane wcy-
klu „Gdy zobaczysz kota i inne opowieści o zwierzętach” a dorośli –
„Małego czarnego kapturka i inne surrealistyczne opowieści”, etiudy
Borowczyka „Boro in the Box” oraz „Przewodnik do Polaków”.
Inna festiwalowa przestrzeń – Old College Quad – należała do spek-
takli plenerowych. Obok znanych już tutejszej widowni „Carmen
Funebre” i „Makbeta” Teatr Biuro Podróży wystawił „Planetę Lem”,
aTeatr KTO spektakl „Ślepcy”.
Edynburskie festiwale co roku przyciągają najciekawszych artystów,
najważniejszych impresario z całego świata oraz międzynarodową
publiczność. Gdyby były olimpiadą sportową, to w 2012 roku zdoby-
libyśmy tam wszystkie złote medale.
Spektakl „Cadillac”
Teatru Usta Usta
Teatr ZAR
fot. Douglas Robertson Photography
•
Zespół Mitch & Mitch podczas
koncertu w Edynburgu
E
DYNBURG
