świata: Brukseli, Berlinie, Londynie, Paryżu, Madrycie, Moskwie, Kijowie,
Mińsku, Tokio i Pekinie. Ich wybór był wspólną decyzją Ministerstwa
Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego,
bo rezultaty działań w obszarze kultury wydatnie służą kształtowaniu
pozytywnego wizerunku Polski, przede wszystkim w krajach UE, ale
również na szerszym forum międzynarodowym.
Równolegle do działań realizowanych przez Instytut Adama
Mickiewicza, Instytuty Polskie i ambasady RP w dziesięciu wskazanych
stolicach, program kulturalny prezydencji był wprowadzany w życie
przez polskie placówki dyplomatyczne na wszystkich kontynentach.
Łącznie odbyło się kilka tysięcy imprez z obszaru dyplomacji
publicznej, obejmujących seminaria, spektakle, koncerty i wystawy, od
Hongkongu po Kanadę i od Libanu po Brazylię. Dzięki tym działaniom
także mieszkańcy krajów nieobjętych Zagranicznym Programem
Kulturalnym Polskiej Prezydencji mogli uczestniczyć w wydarzeniach
organizowanych podczas sprawowania przez Polskę przewodnictwa
w Radzie UE.
Program artystyczny, którego głównym autorem był IAM, angażował
bezpośrednio artystów polskich i międzynarodowych w projekt
prezydencji i dawał doskonałą okazję do spotkań europejskich twórców,
intelektualistów i działaczy organizacji pozarządowych.
Pragnę gorąco podziękować wszystkim zaangażowanym polskim
instytucjom za ogromną pracę, jaką włożyli w stworzenie programu
kulturalnego polskiej prezydencji, i za pozytywny wpływ na
zaprezentowanie Polski w dobrym świetle.
Sześć filarów, o których w raporcie jest
mowa, odzwierciedla w pełni bogactwo
kulturowe naszego kraju.
Zagraniczny Program Kulturalny Polskiej Prezydencji 2011 / raport
9
