Poliestrowe odlewy fragmentów
ciała zamienione w przedmioty
użytkowe, takie jak lampy lub po-
pielniczki, czy rzeźbiarskie kolaże,
w których zatopiono rodzinne
fotografie – dzięki takim pracom
Alina Szapocznikow uznawana
jest za prekursorkę sztuki femi-
nistycznej i konceptualnego po-
dejścia do rzeźby. Szapocznikow
odebrała akademicką edukację
artystyczną. Około 1955 roku za-
częła eksperymentować z formą
swoich rzeźb, stopniowo wprowa-
dzając deformację przedstawień
figuralnych. Odkrywała kolejne
materiały: gips, drewno, kamień,
cement plastyczny, brąz, cerami-
kę. W rzeźbach pojawiły się też
przedmioty gotowe. Od 1962 roku
w twórczości artystki zaczęły
dominować odlewy części ciała
– najczęściej jej własnego. Około
1964 roku w pionierski sposób
zaczęła wykorzystywać poliester
i poliuretan. Od roku 1963 Sza-
pocznikow mieszkała w Paryżu,
gdzie w 1973 roku umarła na
raka. Choć w Polsce jest legendą,
za granicą jest niemal nieznana.
Dlatego recenzent belgijskie-
go „L’Echo” mógł napisać po
wystawie w brukselskimWiels:
„Rzadko się zdarza dziś jeszcze
odkryć nieznanego artystę”.
Po sukcesie w Brukseli wystawa
„Alina Szapocznikow. Sculpture
Undone, 1955-1972” została
zaprezentowana w Hammer
Museum w Los Angeles i Wexner
Center for the Arts w Columbus,
zaś od października 2012 będzie
można ją zobaczyć w Museum of
Modern Art w Nowym Jorku.
organizatorzy
i
partnerzy
:
Wiels, mu-
zeum sztuki nowoczesnej w Warsza-
wie, instytut adama mickiewicza, in-
stytut Polski w Brukseli
Otwarcie wystawy „Alina Szapocznikow.
Sculpture Undone, 1955-1972”
w Brukseli, 9 września 2011.
Na zdjęciu: Dirk Snauwaert (dyrektor
WIELS w Brukseli), Elena Filipovic
i Joanna Mytkowska (kuratorki
wystawy)
Na wystawie zaprezentowano materiały
video dotyczące twórczości
Aliny Szapocznikow
ZagranicZny Program Kulturalny PolsKiej PreZydencji 2011 / raPort
67
