Od 15 marca 2025 w Kunstmuseum w Ravensburgu będzie można oglądać wystawę prac Aliny Szapocznikow „Body Languages”. Zaprezentowanych zostanie ponad 80 rzeźb i rysunków. Niemiecka publiczność będzie mała rzadką okazję, aby poznać twórczość jednej z najbardziej fascynujących polskich artystek XX wieku. Instytut Adama Mickiewicza wspiera ekspozycję.
Alina Szapocznikow – od tradycyjnych rzeźb figuralnych ku objets maladroits
Alina Szapocznikow (1926-1973) to jedna z najbardziej fascynujących artystek XX wieku, której nowatorska twórczość artystyczna jest odkrywana na nowo w XXI wieku. W swoich rzeźbiarskich i graficznych pracach podejmowała temat ludzkiego ciała, poprzez które bezkompromisowo pokazuje kruchość istnienia i paradoksy życia. Niekonwencjonalne praktyki rzeźbiarskie i badanie nowych materiałów i form zapewniły jej status pionierki, która wniosła fundamentalny wkład w rozwój rzeźby. Niezależnie od tego, czy jest wyrzeźbione w marmurze, stylizowane na uwodzicielsko świecące lampy, czy też jako powłoka przypominająca skórę: twórczość Szapocznikow łączy całe spektrum życia i aż do dziś pozostaje równie wizjonerska, jak w momencie powstania.
Alina Szapocznikow for ELLE while at work on Grands Ventres, Querceta Quarries, Italy, 1968, © VG Bild-Kunst, Bonn 2025, Alina Szapocznikow Archive, Courtesy of The Estate of Alina Szapocznikow | Loevenbruck, Paris. Photo: Roger Gain
Prace Aliny Szapocznikow były osadzone w kontekście ówczesnych trendów w sztuce współczesnej, jak i odnosiły się do jej własnych doświadczeń biograficznych. Szapocznikow dekonstruowała całość postaci ludzkiej. W latach 60. XX wieku jej dzieła powstawały w odpowiedzi na surrealizm, tendencje Nouveau Réalisme czy Pop Art. Pracowała z nowymi materiałami przemysłowymi, takimi jak poliester i poliuretan i produkowała seryjne odlewy wrażliwych części ciała, najczęściej jej własnych, takich jak usta, piersi lub brzuchy. W rzeźby integrowała części maszyn, osobiste fotografie, obrazy medialne i części garderoby. W tym artystycznym badaniu, dzięki wykorzystaniu ówczesnej estetyki w odniesieniu do mediów i materiałów, udało jej się nadać całkowicie indywidualny wyraz wielkim tematom ludzkiej egzystencji: przemijaniu, bólowi i śmierci, ale także zmysłowości i erotyzmowi.
Wystawa Body Languages w Ravensburgu
Wystawa „Body Languages” w Kunstmuseum w Ravensburgu gromadzi ponad 80 rzeźb i rysunków i bada twórczość Aliny Szapocznikow od połowy lat 50. XX wieku, do czasu tuż przed śmiercią artystki w 1973 roku. Centralnym punktem ekspozycji jest niepokojąca zmysłowa i zabawnie prowokująca twórczość, którą rozwijała od połowy lat 60. XX wieku. Wystawa ukazuje odchodzenie Szapocznikow od tradycyjnych rzeźb figuralnych i ewolucję w kierunku jej objets maladroits („niezgrabnych przedmiotów”) - tytułu, który sama nadała swoim późniejszym pracom.
Ekspozycja „Body Languages” potrwa od 15 marca do 6 lipca 2025. Kuratorkami są Ute Stuffer i prof. dr Ursula Ströbele. Wystawie towarzyszyć będzie rozbudowany katalog oraz program towarzyszący:
- Czwartek, 27.03.2025, godz. 18:00: In Dialogue with Prof. Dr. Ursula Ströbele (współkuratorką i profesorem historii sztuki, HBK, Brunszwik) oraz wspólne zwiedzanie wystawy;
- Czwartek, 10.04.2025, godz. 18:00: In Dialogue with Dr. Julia Wallner (dyrektorką Arp Museum Bahnhof Rolandseck) oraz wspólne zwiedzanie wystawy;
- Czwartek, 15.05.2025, godz. 18:00: In Dialogue with Luisa Heese (kuratorką sztuki współczesnej w Kunsthalle Mannheim) oraz wspólne zwiedzanie wystawy;
- Czwartek, 05.06.2025, godz. 17:00: Zwiedzanie kuratorskie z przewodnikiem;
- Czwartek, 26.06.2025, godz. 17:00: Zwiedzanie kuratorskie z przewodnikiem;
- Czwartek, 03.07.2025, godz. 18:00: „Sensually Abject: Materiality with Alina Szapocznikow” - wykład w języku niemieckim prof. dr Charlotte Matter (Uniwersytet w Bazylei).
Alina Szapocznikow with her work Torso, Atelier Malakoff, FR, 1966, © VG Bild-Kunst, Bonn 2025, Alina Szapocznikow Archive, Courtesy of The Estate of Alina Szapocznikow | Loevenbruck, Paris. Photo: Marek Holzman
Partnerzy wystawy: Instytut Adama Mickiewicza, Instytut Polski w Dusseldorfie.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.