„Nadzieja radykalna” – prace z kolekcji Galerii Arsenał w Białymstoku prezentowane w Golden Thread Gallery w Belfaście
13 września 2025 w Golden Thread Gallery w Belfaście otwarta zostanie wystawa „Nadzieja radyklana”, podczas której będzie można oglądać prace Huberta Czerepoka, Zhanny Kadyrovej, Diany Lelonek, Lady Nakonechnej, Mariny Naprushkiny, Konrada Smoleńskiego oraz Piotra Uklańskiego. Wszystkie dzieła są częścią „Kolekcji II” Galerii Arsenał w Białymstoku – jednego z najważniejszych zbiorów sztuki współczesnej w Polsce. „Nadzieja radykalna” zadaje pytanie o to, czy sztuka może pełnić rolę przewodnika w niepewnych czasach.
Wystawa jest częścią trwającego właśnie UK/Poland Season 2025, którego współorganizatorami są Instytut Adama Mickiewicza, British Council i Instytut Kultury Polskiej w Londynie przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.
„Nadzieja radykalna” – prace z „Kolekcji II” Galerii Arsenał w Białymstoku po raz pierwszy w Golden Thread Gallery
We współpracy z Galerią Arsenał w Białymstoku i Instytutem Adama Mickiewicza, Golden Thread Gallery prezentuje wystawę „Nadzieja radykalna”, na którą składają się prace z najważniejszej kolekcji sztuki współczesnej w Polsce. „Kolekcja II”, należąca do Galerii Arsenał i ukształtowana pod kierownictwem Moniki Szewczyk, śledzi ewolucję krajobrazu sztuki współczesnej w Polsce i Europie Wschodniej w ciągu ostatnich trzech dekad. Oparta na idei zbioru otwartego stanowi żywe archiwum: dynamiczne, rozwijające się i reagujące na zmieniające się narracje naszych czasów.
„Nadzieja radykalna”, pod opieką kuratorską Moniki Szewczyk, to refleksja nad niepewnością, odpornością i transformacyjnym potencjałem sztuki. Nazwa wystawy zainspirowana została książką Jonathana Leara o tym samym tytule. Wystawa, idąc tokiem refleksji wytyczonym przez Leara, proponuje odbiorcom przyjęcie nowego podejścia do nadziei, które wykracza poza zwykłe oczekiwania poprawy sytuacji lub rozwiązania problemów. Wyjście z egzystencjalnego impasu możliwe jest tylko z pomocą przewodnika, który dostrzeże nowy sens, nowe pole możliwości.
Wystawa „Nadzieja radykalna” zajmuje szczególne miejsce w naszym programie UK/Poland Season 2025, w którym nie brakuje znakomitych projektów wystawienniczych. Kolekcja Galerii Arsenał w Białymstoku, którą prezentujemy w Golden Thread Gallery, jest jednak wyjątkowa pod tym względem, że jej częścią są prace zarówno polskich, jak i ukraińskich i białoruskich artystek i artystów. To faktyczne potwierdzenie tego, że aktywnie tworzymy platformę dla tych, którzy znaleźli w Polsce gościnny dom i bezpieczną przestrzeń do tworzenia. Dziś nie ma już ucieczki od świadomości, że żyjemy w czasach rosnących konfliktów i zagrożeń, jednak naszą odpowiedzią na ten stan nie musi być poczucie bezradności. O tym właśnie opowiada „Nadziej radykalna”, prowokując nas do poszukiwania rozwiązań, do budowania wspólnoty i w końcu do wewnętrznej przemiany. Sztuka i kultura okazują się kompasem, dzięki któremu możemy odnajdywać nowe kierunki porozumienia i perspektywy przywracające nam nadzieję – mówi Olga Brzezińska, wicedyrektorka Instytutu Adama Mickiewicza.
Polscy, i ukraińscy i białoruscy artyści i artystki sztuki współczesnej w Belfaście
Hubert Czerepok, Zhanna Kadyrova, Diana Lelonek, Lada Nakonechna, Marina Naprushkina, Konrad Smoleński i Piotr Uklański to artyści i artystki, których prace współtworzą wystawę „Nadzieja radykalna”. Przez pryzmat ich twórczości zaprezentowane zostaną najważniejsze zjawiska w sztuce polskiej, i ukraińskiej i białoruskiej, odzwierciedlające ślady przemian, jakie zachodziły w kulturze po okresie transformacji. Prace artystów podejmują się też opisu najbardziej aktualnych i wstrząsających wydarzeń, z którymi od kilku lat mierzy się międzynarodowa społeczność: wojna w Ukrainie, zamrożony protest w Białorusi, protesty na ulicach Tbilisi.
Hubert Czerepok (Polska) to artysta sztuk wizualnych, autor instalacji, fotografii, obiektów i filmów. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, gdzie w 1999 roku obronił dyplom w pracowniach Izabelli Gustowskiej i Jana Berdyszaka. Obecnie profesor nadzwyczajny na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie, kierownik Pracowni Filmu Eksperymentalnego. Bada anomalie, rzeczy dziwne i wymykające się kontroli, analizuje konstrukcje determinujące ludzkie zachowania, tropi konspiracyjne teorie i zjawiska paranormalne, szuka reguł Wielkiego Spisku, miesza historię z utopią.
Zhanna Kadyrova (Ukraina) realizuje swoje projekty w wielu mediach: jest autorką wideo, instalacji i akcji, zajmuje się także malarstwem, rysunkiem i rzeźbą. Często materiałem jej twórczości jest miasto. Kadyrova pozwala zaistnieć na nowo niezauważanym na co dzień elementom przestrzeni publicznej, redefiniuje ich użyteczność, a jednocześnie zwraca uwagę, na sposób, w jaki architektura określa to, jak poruszamy się w mieście.
Lada Nakonechna (Ukraina) jest artystką i badaczką, która od 2005 roku pracuje w kilku grupach artystycznych, kuratorskich i wydawniczych. W 2015 roku Nakonechna była współzałożycielką Method Fund – niezależnej organizacji non-profit, której celem jest wspieranie i rozwój współczesnej sztuki i kultury na Ukrainie poprzez inicjowanie projektów naukowych, edukacyjnych i wystawienniczych. Zajmuje się rysunkiem i działaniami w przestrzeni publicznej, jest autorką instalacji, filmów i performensów. Używając środków artystycznych, dokonuje analizy rzeczywistości odnosząc się do aktualnych problemów politycznych i społecznych.
Diana Lelonek (Polska) to artystka wizualna, autorka prac z pogranicza fotografii, instalacji i bioartu. Obroniła doktorat na Interdyscyplinarnych Studiach Doktoranckich na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz została laureatką nagrody artystycznej fundacji Vordemberge-Gildewart oraz Paszportów Polityki 2018. Działania Diany Lelonek skupiają się wokół dogłębnego badania i ukazywania najbardziej aktualnych i widocznych przemian w obszarze biosfery. Artystka pyta o potencjalny, nowy wymiar współistnienia ludzi i nieludzi, wyjście poza antropocen w stronę międzygatunkowej i egalitarnej kohabitacji.
Marina Naprushkina (Białoruś) tworzy w obszarach instalacji, tekstu, rysunku i performansu. Jej zaangażowana politycznie praktyka kwestionuje władzę państwową i koncentruje się na kolektywnym samoorganizowaniu się. Jest założycielką „Biura ds. Antypropagandy” oraz współzałożycielką „Neue Nachbarschaft/Moabit” – prowadzonego przez migrantki i migrantów wspólnego miejsca wymiany społeczno-kulturalnej. Naprushkina traktuje sztukę jako narzędzie zmiany politycznej, stawiając w centrum solidarność, troskę i opór.
Konrad Smoleński (Polska) jest artystą multimedialnym oraz absolwentem Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Tworzy instalacje łączące dźwięk, wideo i performans, w których energia punk rocka spotyka się z minimalistyczną estetyką. Jego prace, często oparte na manipulacji dźwiękiem na żywo, badają granice między muzyką rockową a sztuką współczesną. Artysta został uhonorowany Nagrodą Fundacji Deutsche Banku Spojrzenia (2011) i reprezentował Polskę na 55. Biennale Sztuki w Wenecji (2013).
Piotr Uklański (Polska) posługuje się różnymi mediami – fotografią, instalacją, wideo i performansem. Prowadzi ironiczną, krytyczną grę z uwodzicielskim urokiem kultury popularnej i wizualnymi kliszami. Pokazuje ich niekwestionowaną magię. Znajduje piękno w rzeczach banalnych i dobrze znanych, w miejscach zapomnianych lub tam, gdzie pojawia się zupełnie nieoczekiwanie. Angażuje publiczność w sytuacje wykreowane w celu wytworzenia dobrego nastroju, czym wywołuje uczucie nostalgii i sentymentu.
UK/Poland Season 2025
UK/Poland Season 2025 to program kulturalny o bezprecedensowej skali, obejmujący kilkadziesiąt wydarzeń w wielu miastach Polski i Wielkiej Brytanii. Sezon, który potrwa do listopada 2025 roku, otwiera nowy rozdział współpracy, ożywiając dialog kulturalny i wzmacniając istniejące relacje. Dla mieszkańców i mieszkanek obu państw to niepowtarzalna okazja do poznania najciekawszych zjawisk na scenach artystycznych obu krajów – od filmu, przez teatr i sztuki wizualne, po design i muzykę. Wydarzenia w Polsce organizowane są przez British Council, a w Wielkiej Brytanii – przez Instytut Adama Mickiewicza, Instytut Kultury Polskiej i British Council. Organizację Sezonu w Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej wsparło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministerstwo Spraw Zagranicznych w Polsce.
W ramach sezonu odbywają się jeszcze inne projekty wystawiennicze:
- 2 października 2025 – otwarcie wystawy polskiej fotografii w Belfast Exposed Gallery jako część Belfast International Arts Festival.
- 9 października 2025 – otwarcie wystawy „Zofia Rydet: Sociological Record” w Photographers’ Gallery London.
- 31 października – 28 listopada 2025 – wystawa „Świadomość planetarna. Ekosystemy troski” w Modal Gallery, School of Digital Arts w Manchesterze.
Instytut Adama Mickiewicza (IAM) łączy polską kulturę z ludźmi na całym świecie. Jako instytucja państwowa tworzy trwałe zainteresowanie polską kulturą i sztuką, wzmacniając obecność polskich artystek i artystów na globalnej scenie. Inicjuje innowacyjne projekty, wspiera międzynarodową współpracę oraz wymianę kulturalną. Promuje twórczość zarówno uznanych jak i obiecujących twórców, ukazując różnorodność i bogactwo naszej kultury. Instytut Adama Mickiewicza prowadzi także portal Culture.pl, stanowiący wszechstronne źródło wiedzy o polskiej kulturze. Więcej informacji: www.iam.pl.
Instytut Kultury Polskiej w Londynie zajmuje się promocją polskiej kultury i dziedzictwa w Wielkiej Brytanii oraz inicjuje współpracę z instytucjami kulturalnymi i akademickimi obu krajów. Dzięki budowaniu relacji, udostępnianiu zasobów oraz wsparciu finansowemu, skutecznie prezentuje brytyjskiej publiczności najlepsze przykłady polskiej sztuki, filmu, teatru, muzyki, literatury, nauki i dziedzictwa narodowego.
British Council jest organizacją reprezentującą Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w zakresie współpracy kulturalnej i edukacyjnej. Wspiera pokój i dobrobyt, budując więzi, zrozumienie i zaufanie między ludźmi w Wielkiej Brytanii i krajach na całym świecie. Prowadzi aktywność w dziedzinach kultury, sztuki, edukacji i nauczania języka angielskiego. Działa w ponad 200 krajach i terytoriach, będąc stacjonarnie w przeszło 100 z nich. W latach 2022–2023 British Council dotarło do 600 milionów osób.