Uznany za zaginiony po wojnie, odnaleziony i zrekonstruowany Koncert skrzypcowy Ludomira Różyckiego oraz Koncert skrzypcowy D-dur Piotra Czajkowskiego znalazły się na nowym albumie Janusza Wawrowskiego. Skrzypek konsekwentnie promuje polskie kompozycje wiolinistyczne zestawiając je ze znanymi na świecie utworami. Album został wydany dzięki wsparciu Instytutu Adama Mickiewicza.
Ludomir Różycki pracę nad Koncertem skrzypcowym rozpoczął w 1944. Została ona jednak przerwana przez Powstanie Warszawskie. Przed ucieczką z Warszawy kompozytor w pośpiechu ukrył rękopisy swoich dzieł. Po wojnie ten i inne jego utwory zostały uznane za zaginione, pozostał jedynie wyciąg fortepianowy Koncertu skrzypcowego, jednak bez orkiestracji. Dopiero wiele lat później zostało odnalezionych kilkanaście stron – bezcenne 87 taktów - oryginalnej orkiestracji rękopisu kompozytora w Kolekcji Gabinetu Zbiorów Muzycznych Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Na podstawie obydwu rękopisów tytułowy Phoenix, – bo taką nazwę nadano koncertowi Różyckiego – został zrekonstruowany w wersji do tej pory najwierniejszej oryginałowi. Praca nad partyturą powierzona została Ryszardowi Bryle, a Janusz Wawrowski dokonał rewizji partii instrumentu solowego.
Janusz Wawrowski od lat zajmuje się promocją polskiej twórczości wiolinistycznej, konsekwentnie zestawiając ją ze znanymi i wypromowanymi utworami kompozytorów zagranicznych. Na najnowszej płycie Wawrowski obok Koncertu skrzypcowego Różyckiego zamieścił ponadczasowe dzieło, jakim jest Koncert skrzypcowy D-dur Piotra Czajkowskiego.
„Obydwaj kompozytorzy, choć pisali w różnych czasach, stworzyli utwory mające wiele cech wspólnych. Czajkowski jest jednym z pierwszych kompozytorów, którego twórczość w swoim stylu przypomina muzykę filmową, choć pisał ją na długo przed epoką kina. Twórczość Różyckiego kojarzy mi się z Gershwinem czy Korngoldem, prowadzi do stylu Holywoodzkiego, ale zachowuje jednocześnie słowiańską nutę. Różycki w sposób zbliżony do Czajkowskiego traktuje partię skrzypiec solo na tle orkiestry symfonicznej, pomimo iż stworzył swoje dzieło 65 lat po Czajkowskim, mając do dyspozycji znacznie szerszy wachlarz instrumentalny” – mówi Janusz Wawrowski.
Phoenix to już szósty album skrzypka wydany przez wytwórnię Warner Classics. Materiał został zarejestrowany w listopadzie 2019 r. Nagrania dokonano w znakomitym Henry Wood Hall w Londynie wraz z Royal Philharmonic Orchestra pod batutą Grzegorza Nowaka. Wydanie albumu wsparł Instytut Adama Mickiewicza.
Ludomir Różycki – Koncert Skrzypcowy, Op. 70
- Andante
- Allegro Deciso
Piotr Ilicz Czajkowski – Koncert Skrzypcowy, Op. 35
- Allegro Moderato
- Canzonetta. Andante
- Finale. Allegro Vivacissimo
Janusz Wawrowski – skrzypce
Grzegorz Nowak - dyrygent
Royal Philharmonic Orchestra
Data premiery: 12 marca 2021
Filmy promujące album:
VIDEO 1: https://youtu.be/cgqes95lTDI
VIDEO 2: https://youtu.be/gD-cXK-8MBY
VIDEO 3: https://youtu.be/RpF4dVSYaGg
VIDEO 4: https://youtu.be/9rLJsotkc9w
MAKING-OF: https://youtu.be/kWayZlgYNNw
Kontakt dla mediów:
Katarzyna Mitrovič
+48 601 800 268
Projekt realizowany w ramach obchodów stulecia odzyskania niepodległości oraz odbudowy polskiej państwowości.
Wydane przy współpracy z Instytutem Adama Mickiewicza.
Instytut Adama Mickiewicza jest narodową instytucją kultury, której celem jest budowanie trwałego zainteresowania polską kulturą na świecie. Instytut współpracuje
z partnerami zagranicznymi i inicjuje międzynarodową wymianę kulturalną w dialogu
z odbiorcami, w zgodzie z założeniami polskiej polityki zagranicznej. Instytut zrealizował
i realizuje projekty kulturalne w 70 krajach na 6 kontynentach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji, Rosji, Izraelu, Niemczech, Turcji, USA, Kanadzie, Australii, Maroku, na Ukrainie, Litwie, Łotwie, a także w Chinach, Japonii i Korei. W ramach dotychczas zrealizowanych działań Instytut zaprezentował 38 strategicznych programów, które obejrzało 60 milionów widzów. Organizatorem Instytutu Adama Mickiewicza jest Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.
