Od czwartku 10 czerwca lwowska publiczność może oglądać wystawę „Henryk Streng/Marek Włodarski i modernizm lwowski”. Dzięki współpracy Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie z Instytutem Adama Mickiewicza oraz przy wsparciu Konsulatu RP we Lwowie w Muzeum Narodowym im. Andrzeja Szeptyckiego zostanie pokazana wystawa, którą do maja mogła oglądać warszawska publiczność.
Henryk Streng to artysta urodzony w 1898 roku we Lwowie. Miał zostać muzykiem, jednak grę na skrzypcach porzucił na rzecz malarstwa. Przed wojną przyjaźnił się Brunonem Schulzem i Deborą Vogel. Podczas niemieckiej okupacji Lwowa przez dwa lata ukrywał się w mieszkaniu artystki i działaczki „Żegoty”, Janiny Brosch. Z ukrycia wyszedł już jako Marek Włodarski. Zbiegł do Warszawy, skąd trafił do obozu Stutthof. Po wojnie osiadł w Warszawie. Przez cały ten czas nie przestawał tworzyć, a prace z okresu wojennego są centralnym elementem ekspozycji we Lwowie.
„Marek Włodarski to jeden z czołowych przedstawicieli awangardy lwowskiej okresu międzywojennego. To artysta, którego biografia odcisnęła się głębokim piętnem na jego twórczości. Szczególne wrażenie robią prezentowane na wystawie rysunki, które powstały w nieludzkich warunkach w obozie Stutthof” – mówi Barbara Krzeska, zastępca dyrektora Instytutu Adama Mickiewicza.
Mimo że po wojnie Włodarski był autorytetem, a o jego twórczości pisało wielu ważnych krytyków i historyków sztuki, pozostaje postacią słabo rozpoznaną. Trzeba było ponad pół wieku, by dokładnie przyjrzeć się jego historii i opisać tę złożoną twórczość. W 2019 r. ukazała się przełomowa dla recepcji Strenga książka Piotra Słodkowskiego pt. „Modernizm żydowsko-polski. Henryk Streng/Marek Włodarski a historia sztuki”, dzięki której malarz wrócił do głównego nurtu badań i refleksji akademickiej. W 2021 w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie pokazano wystawę przygotowaną na podstawie tego studium, której kuratorem jest właśnie Piotr Słodkowski i którą będzie mogła oglądać teraz lwowska publiczność.
Tematem wystawy „Henryk Streng/Marek Włodarski i modernizm lwowski” są wybrane fragmenty twórczości artysty. Ekspozycja nie jest typową wystawą monograficzną, skupia się natomiast na problemowym ujęciu dwóch obszernych zagadnień historyczno-artystycznych: na niezachodnim modernizmie oraz złożonej tożsamości kulturowej i doświadczeń Holokaustu. Jej celem jest też podkreślenie wagi prac powstałych w okresie wojennym i obozowej twórczości artysty oraz zaakcentowanie dalekosiężnych konsekwencji ludzkich, tożsamościowych i artystycznych tego doświadczenia.
Projekt realizowany w ramach obchodów stulecia odzyskania niepodległości oraz odbudowy polskiej państwowości przy współpracy z Instytutem Adama Mickiewicza.
Wystawę wspiera Lwowska Rada Miejska oraz Konsulat Generalny RP we Lwowie.
Kontakt dla mediów:
Katarzyna Mitrovič
+48 601 800 268
Instytut Adama Mickiewicza jest narodową instytucją kultury, której celem jest budowanie trwałego zainteresowania polską kulturą na świecie. Instytut współpracuje
z partnerami zagranicznymi i inicjuje międzynarodową wymianę kulturalną w dialogu
z odbiorcami, w zgodzie z założeniami polskiej polityki zagranicznej. Instytut zrealizował
i realizuje projekty kulturalne w 70 krajach na 6 kontynentach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji, Rosji, Izraelu, Niemczech, Turcji, USA, Kanadzie, Australii, Maroku, na Ukrainie, Litwie, Łotwie, a także w Chinach, Japonii i Korei. W ramach dotychczas zrealizowanych działań Instytut zaprezentował 38 strategicznych programów, które obejrzało 60 milionów widzów. Organizatorem Instytutu Adama Mickiewicza jest Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie jest państwową instytucją kultury współprowadzoną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (finansującego i nadzorującego bieżącą działalność Muzeum) oraz Urząd m.st. Warszawy zapewniające Muzeum tymczasową siedzibę oraz odpowiadające za wybudowanie przyszłego gmachu Muzeum, który ma powstać po północnej stronie placu Defilad, przed Pałacem Kultury i Nauki.
Od 2008 roku Muzeum prowadzi działalność w siedzibie tymczasowej w lokalu przy ulicy Pańskiej 3, w bezpośrednim sąsiedztwie Pałacu Kultury i Nauki. W 2017 r. Muzeum otworzyło nową przestrzeń wystawienniczą na Wybrzeżu Kościuszkowskim 22, nadając jej nazwę „Muzeum nad Wisłą”.
Organizowane przez Muzeum wystawy, wydarzenia kulturalne i edukacyjne oraz wydawane publikacje służą wypracowaniu kompleksowego programu działalności w przyszłej siedzibie na placu Defilad. Muzeum realizuje programy badawcze w zakresie historii sztuki najnowszej, sukcesywnie rozbudowuje swoją ofertę dla publiczności, skoncentrowaną na sztukach wizualnych, projektowaniu graficznym, wzornictwie i architekturze. Do kluczowych zadań Muzeum należy gromadzenie kolekcji dzieł sztuki, która prezentowana będzie w nowym gmachu. Otwarcie budynku na placu Defilad zaplanowane zostało na 2023 rok.
Od 2007 r. dyrektorem muzeum jest Joanna Mytkowska
