„Człowiek zjadający swój własny ogon” – wystawa Przemka Branasa

Wystawa indywidulana Przemka Branasa została otwarta 26 września 2024 roku w CasCaDas ArtSpace w Barcelonie. „Człowiek zjadający swój własny ogon” to artystyczna interpretacja transkulturowej mitycznej figury Uroborosa. Do stworzenia prac artysta wykorzystał naturalne materiały i obiekty znalezione w przestrzeniach publicznych oraz parkach czy ogrodach. Organizatorami wystawy są CasCaDas ArtSpace oraz Instytut Adama Mickiewicza.  

Indywidualna wystawa Przemka Branasa – „Człowiek zjadający swój własny ogon”

Przemek Branas to autor performansów, wideo i instalacji. W swoich pracach łączy wątki biograficzne z uniwersalnymi symbolami. Interesuje go przekraczanie barier, jakie wyznacza ciało, kultura i mechanizmy społecznego funkcjonowania. Artysta brał m.in. w festiwalu Embodied Action w Hongkongu (2016), GUYU ACTION Performance Art Festival w Xi’an (Chiny, 2016), Polish Performance Night, Le Lieu Gallery w Quebecu (2014). Jest także laureatem II nagrody w konkursie Spojrzenia Nagroda Deutsche Banku 2017, z kolei w 2015 roku został laureatem nagrody Fundacji Grey House Szara Kamienica.

Na wystawie „Człowiek zjadający swój własny ogon” prezentowane są prace stworzone przy wykorzystaniu naturalnych materiałów i obiektów znalezionych w ogrodzie botanicznym, na działce, podczas spacerów na plaży czy w warzywniakach w dzielnicy El Raval. Artysta obiekty te poddał seriom eksperymentów i performansów: naturalnemu upływowi czasu, energii słonecznej, wegetacji, gniciu. W efekcie z przedmiotów codziennego użytku, a nawet tych uznawanych za odpady, jak supermarketowe gazetki, obierki owoców czy rośliny i patyki, Branas tworzy zupełnie nowe obiekty: komety, pradawne maski, archetypiczne postaci.

Wystawa inspirowana mityczną figurą Uroborosa – węża zjadającego swój własny ogon

Główną inspiracją dla wystawy była mityczna figura Uroborosa, węża zjadającego swój własny ogon. Uroboros symbolizuje nieskończoność, wieczny powrót i cykliczność czasu. Stale pożerające się i odradzające mityczne zwierzę obrazuje wieczność materii oraz motyw godzenia pozornych przeciwieństw. Czasem bywa także odczytywane jako symbol głupoty, kręcenia się w kółko czy nieracjonalnego działania.

Przemek Branas, korzystając z wielu kodów kulturowych i wieloznaczności symbolu Uroborosa, tworzy wizualną narrację o potencjale transformacji i słodyczy stagnacji, którą można odczytywać na poziomie osobistym, ekokrytycznym czy politycznym.

Wystawa otwarta będzie od 26 września 2024 roku do 2 listopada 2025 roku. Organizowana jest przez CasCaDas ArtSpace oraz Instytut Adama Mickiewicza, a partnerem jest Krupa Art Foundation. Kuratorką wystawy jest Michalina Sablik. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.