W kulturze potrzebne są miejsca pewne i trwałe: dzieła i ludzie, jak wzorcowy metr z Sevres, do którego porównuje się inne miary. W polskiej kulturze jedną z wartości uznanych za wzorcowe bez wątpienia pozostaje Adam Mickiewicz - największy polski poeta, który wydaniem „Ballad i romansów” w 1822 roku zapoczątkował polski romantyzm. Dla Polaków to człowiek legenda, pomnik narodowej kultury, zapaleniec walczący piórem o niepodległość i kulturę narodową w burzliwych czasach, na które przypadło jego życie.

Należy jednak pamiętać, że Mickiewicz większość swojego życia spędził z dala od Polski, podróżując po Europie.

To właśnie w Rosji, Francji, Niemczech czy Szwajcarii tworzył i na swój sposób promował kulturę Polski, znajdującej się wówczas pod zaborami. W jednym z listów do swojego przyjaciela Joachima Lelewela napisał

„A tak gdzie się obrócisz, z każdej wydasz stopy,
Żeś znad Niemna, żeś Polak, mieszkaniec Europy”.

Mickiewicz jako mieszkaniec Europy, nawiązywał liczne kontakty w międzynarodowym środowisku artystycznym. Jego improwizacje wzbudzały zachwyt, cieszył się uznaniem swojego talentu, sławą i powodzeniem u kobiet.  W Rosji zaprzyjaźnił się z Aleksanderem Puszkinem, w Berlinie  słuchał wykładów Hegla, w Pradze spotkał się z czeskim poetą Vaclavem Hanką. W Weimarze był gościem Goethego, który napisał dla niego wiersz i podarował mu swoje gęsie pióro. W Paryżu brał udział w życiu publicznym - współpracował m.in. z Towarzystwem Literackim, przyjaźnił się z ks. Hughes'em de Lamennais i Charles'em de Montalembertem, uczestniczył w przyjęciach, gdzie spotykał George Sand i Fryderyka Chopina. Był cenionym przez studentów profesorem literatury łacińskiej na uniwersytecie w Lozannie i wykładowcą katedry literatur słowiańskich w Collège de France w Paryżu. Podczas pojedynku na improwizacje z Juliuszem Słowackim, potrafił doprowadzić swojego rywala do szlochania ze wzruszenia. Gdzie  się nie pojawił, stawał się obiektem zainteresowania. Poprzez twórczość, kierował uwagę swojego audytorium także na samą Polskę.

Dlatego do dzisiaj Mickiewicz nas inspiruje. Zależy nam na tym, żeby polska kultura była obecna poza granicami naszego kraju i podobnie jak  Mickiewicz, potrafiła zaciekawić, zainspirować, wzruszyć, czasem zbulwersować, a czasem rozkochać w sobie swoją „widownię”.

I robimy wszystko, by tak właśnie było.